‘Hoe vaak hebt u seks?’ Drie minuten geleden is de Indiër die mij deze vraag stelt, naast mij komen lopen. ‘Een of twee keer per week’, antwoord ik. ‘Ik… elke dag’, stelt hij. ‘En hebt u seks in de nacht of overdag?’ zegt hij. Ons pad stijgt snel. Hij draagt een terlenka broek met riem, en zijn blote voeten steken in sandalen. Zoals iedereen in het dorp Rajpur bezit hij een keurig gestreken overhemd. Ik reken uit dat hij elke dag voor zijn ‘job’ drie uur langs dit pad omhoog moet en twee uur omlaag. ‘Meestal ‘s avonds. En u?’
Diep beneden me zie ik de waterval. Ik ben blij dat ik eindelijk kan wandelen na vijf dagen thuis zitten in de onophoudelijke moessonregen. ‘‘s Nachts en in de ochtend’. Dan vraagt hij: ‘En vindt uw vrouw het lekker?’ Ik hijg door al dat geklim in die hitte. ‘En uw vrouw?’ ‘Heel erg lekker!’ zegt hij resoluut. Onverstoorbaar zet hij de ondervraging voort: ‘Hoe vaak per keer?’ Ik voel me alsof ik een hinderlijke vlieg aan het wegslaan ben. Ik heb er genoeg van en geef het op: ‘Ik ga terug naar Rajpur, goodbye.’ Ik vraag me af waarom ik me zo erger. Is het omdat ik de vraagsteller met zijn seksuele openheid niet kan rijmen met het vele nieuws over verkrachting, wraak en moord in India? Gister nog las ik in ‘The Delhi Times’ dat een jonge vrouw benzine in haar keel gegoten had gekregen waarna haar schoonfamilie haar in brand stak en waarom? Omdat ze niet beviel. India, land van schrijnende tegenstellingen.

Als de vraagsteller uit het zicht is, klim ik een meter of vijfhonderd hoger. Ik richt mijn cameralens op het dal waar de stad Dehradun met een half miljoen inwoners de gehele vlakte inneemt. Ik rust uit op een steen naast een ingepakt lijk dat ligt te wachten op de dag van verbranding. De Indiase cultuur maakt zich sterk voor een innerlijke zoektocht naar een bewustzijn zonder gedachten. Wij westerlingen daarentegen zijn in hun ogen meer van de materie. Ratio, God, Karma of Boeddha, bestemming, verlichting… dat zijn toch maar bedachte concepten fluistert de ingepakte dode naast mij. Je moet leren omgaan met een wereld die je wel nooit zult begrijpen. Leef verder, maar zoals Ghandi zei: ‘ Leef zoals jij wilt dat de wereld eruitziet.’