© foto Dirk Monsma, leerlingenRotterdamse (v)so scholen bij Theater Babel
Lopen over de regenboog

29 maart 2019

Vijf Rotterdamse culturele instellingen en drie scholen voor (voortgezet) onderwijs sloegen de handen ineen om een lessenserie in de vrije tijd te maken voor hun leerlingen: Iedereen is kunstenaar

Docent Bram staat bij de ingang van Theater Babel al te wachten op de elf leerlingen van de drie scholen voor (voortgezet) speciaal onderwijs. Ze mogen in de hal eerst hun boterham op eten. Daarna aan de slag. Er staan in de theaterzaal stoelen in een kring. Bram vraag ieders naam met daarbij een lievelingskleur. De laatste leerling uit de kring kiest na veel blauw, rood en roze liever voor goud. Dan, lopen door de ruimte en goed om je heen kijken of je dingen ziet die er niet thuis horen. Wandelen over het strand en door het bos en letten op het verschil. Daarna op de grond lekker slapen. Bram tikt om beurten een kind aan en vraagt: ‘Waar droom jij over?’ Na dierentuin, Efteling en een tijger zegt een jongen met een blauwe trui:’ Lopen over de regenboog en het regent kaas, oh nee snoep.’ Droom jij maar even verder, zegt Bram.

Woensdagmiddag om half één aansluitend op hun schooltijd stond Jenai de Groot al in de hal van de combinatie so St Mattheusschool/ vso Rotterdamcollege om de leerlingen op te vangen. Lijst met namen en telefoonnummers van ouders in de hand. De leerlingen die vorige keer mee waren herkennen haar meteen en begroeten haar enthousiast. De Buzz010 georganiseerd door KCR biedt ruimte voor twee schoolklassen en neemt ons mee naar vso De Hoge Brug om nog drie leerlingen op te pikken. Jenai is student van de Hogeschool Rotterdam en nu stagiaire bij de SKVR let op alles, ze kletst met de leerlingen en kijkt of ieder het naar de zin heeft. Het is de bedoeling dat zij alle twaalf lessen de leerlingen begeleidt: drie keer bewegingstheater bij Babel, muziek bij de SKVR, toneellessen bij jeugdtheater Hofplein en dans bij Joop Oonk. Bezoek aan het MAAS podium staat ook nog op het programma. Tot slot  een feestelijke afsluiting in juni weer bij Babel waar ouders en andere leerlingen welkom zijn.

Een van de vier jongens is voor de eerste keer mee, hij staat aan het begin onopvallend aan de zijkant, stapt voorzichtig langs de wand naar mij toe en kijkt wat ik opschrijf. Na een uur doet hij mee. Bram gaat de les afronden met standbeelden. Alle kinderen nemen een pose aan die past bij iets wat ze zelf bedenken. Pianomuziek van Schumann hoort daar bij. Als Bram klapt staan ze recht op, bij de volgend klap zijn er standbeelden. Op het ritme van de piano. ‘Als docent is het voor mij moeilijk dat er grote verschillen tussen de leerlingen zijn’, vertelt Bram na afloop. ‘Bij volwassenen met een beperking gaat dat makkelijker, alsof de verschillen al kleiner zijn geworden. Ik keek juist met bewondering hoe hij steeds schakelde naar andere uitleg als hij zag dat iemand uit de groep zijn vraag of opdracht niet begreep. Een prachtige les! Op naar Buzz010.