Wie is er bang voor cultuureducatie?
2 juli 2012
Wie is er bang voor cultuureducatie? (28juni2012)
Met foto van Annemoon van Heuvel (ouder van kinderen op de school/fotograaf)
Halbe Zijlstra heeft het naar zijn zin. Enthousiast klapt hij voor koor en orkest van de kinderen van de Pallas Athene school in Amersfoort. Hij nam zojuist een gezamenlijk advies van de Onderwijsraad en de Raad voor Cultuur over cultuureducatie in ontvangst. Het schoolgebouw is prachtige architectuur, kleurrijk schilderwerk van leerlingen vult de wanden. Koor en orkest zijn in de repetitie fase, maar het klinkt publieksrijp. We horen dat alle ouders van de school jaarlijks €45 per kind bijdragen aan de cultuur programmering. Vrolijk nam de staatsecretaris de nota in ontvangst en herinnerde ons aan zijn leerkracht geschiedenis die even makkelijk vertelde over Weense keizers als over Mozart. “Cultuureducatie vindt ik belangrijk en daarom bezuiniging ik daar ook niet op”. Zo zei hij. Waarom dit leugentje denk ik: de bezuinigingen op de cultuurkaart, Cultuurnetwerk, Kunstfactor en het Fonds Cultuurparticipatie telt op tot vijf en twintig miljoen. Naast mij zit de directeur van de provinciale instelling Kunst Centraal en hij moet veertig procent van zijn budget inleveren. Activiteiten voor het voortgezet onderwijs zoals het kunstmenu worden stopgezet. Natuurlijk is dat sloopwerk op provincie niveau. Rijksvoorbeeld deed slecht volgen. Van Groen Links in de provincie Utrecht tot D’66 in Den Haag. Het bezuinigt er in navolging van VVD, CDA en PVV op los met buitenproportionele bedragen. Wie is er bang voor cultuureducatie? In de trein op weg naar huis belt de voorlichter van de Raad voor Cultuur met de vraag of ik het in een klein debat op radio 1 in het programma Sportzomer wil opnemen tegen een schooldirecteur. De man blijkt de directeur van een Haarlemse Methylschool te zijn. Hij schreef in een manifest dat we terug moeten naar taal en rekenen en daarom moeten stoppen met juffendag en kunst en cultuur. Alle leren begint bij taal en rekenen, zo zei hij in de uitzending. Na afloop vertelt hij mij dat hij op de school een vakdocent muziek heeft. Zijn leerlingen die gezien hun handicap zoveel moeite hebben met communiceren hebben veel baat bij muziek, dan zijn ze samen op elkaar betrokken. Deze paradox boeit mij al maanden. Ik luister naar politici die voorbeelden hebben uit eigen leven over het belang van cultuureducatie en die publiekelijk roepen dat de school alle uren in moet zetten voor taal en rekenen. Geen cultuureducatie! Tegen die stroom in moeten de adviezen van de twee adviesraden een plek veroveren in het hart van de basisscholen. Met intellectuele argumenten gaan we dat niet halen. Ik stel voor dat we zingende , musicerende, fotograferende, schilderende en dansende kinderen gaan inzetten om schooldirecteuren en politici te overtuigen. Ga maar kijken op de Pallas Athene school.
Met foto van Annemoon van Heuvel (ouder van kinderen op de school/fotograaf)
Halbe Zijlstra heeft het naar zijn zin. Enthousiast klapt hij voor koor en orkest van de kinderen van de Pallas Athene school in Amersfoort. Hij nam zojuist een gezamenlijk advies van de Onderwijsraad en de Raad voor Cultuur over cultuureducatie in ontvangst. Het schoolgebouw is prachtige architectuur, kleurrijk schilderwerk van leerlingen vult de wanden. Koor en orkest zijn in de repetitie fase, maar het klinkt publieksrijp. We horen dat alle ouders van de school jaarlijks €45 per kind bijdragen aan de cultuur programmering. Vrolijk nam de staatsecretaris de nota in ontvangst en herinnerde ons aan zijn leerkracht geschiedenis die even makkelijk vertelde over Weense keizers als over Mozart. “Cultuureducatie vindt ik belangrijk en daarom bezuiniging ik daar ook niet op”. Zo zei hij. Waarom dit leugentje denk ik: de bezuinigingen op de cultuurkaart, Cultuurnetwerk, Kunstfactor en het Fonds Cultuurparticipatie telt op tot vijf en twintig miljoen. Naast mij zit de directeur van de provinciale instelling Kunst Centraal en hij moet veertig procent van zijn budget inleveren. Activiteiten voor het voortgezet onderwijs zoals het kunstmenu worden stopgezet. Natuurlijk is dat sloopwerk op provincie niveau. Rijksvoorbeeld deed slecht volgen. Van Groen Links in de provincie Utrecht tot D’66 in Den Haag. Het bezuinigt er in navolging van VVD, CDA en PVV op los met buitenproportionele bedragen. Wie is er bang voor cultuureducatie? In de trein op weg naar huis belt de voorlichter van de Raad voor Cultuur met de vraag of ik het in een klein debat op radio 1 in het programma Sportzomer wil opnemen tegen een schooldirecteur. De man blijkt de directeur van een Haarlemse Methylschool te zijn. Hij schreef in een manifest dat we terug moeten naar taal en rekenen en daarom moeten stoppen met juffendag en kunst en cultuur. Alle leren begint bij taal en rekenen, zo zei hij in de uitzending. Na afloop vertelt hij mij dat hij op de school een vakdocent muziek heeft. Zijn leerlingen die gezien hun handicap zoveel moeite hebben met communiceren hebben veel baat bij muziek, dan zijn ze samen op elkaar betrokken. Deze paradox boeit mij al maanden. Ik luister naar politici die voorbeelden hebben uit eigen leven over het belang van cultuureducatie en die publiekelijk roepen dat de school alle uren in moet zetten voor taal en rekenen. Geen cultuureducatie! Tegen die stroom in moeten de adviezen van de twee adviesraden een plek veroveren in het hart van de basisscholen. Met intellectuele argumenten gaan we dat niet halen. Ik stel voor dat we zingende , musicerende, fotograferende, schilderende en dansende kinderen gaan inzetten om schooldirecteuren en politici te overtuigen. Ga maar kijken op de Pallas Athene school.